| |
 1929 - 2020 (91 )
-
| Naam |
Jan Jacob Pater |
| Roepnaam |
Jan |
| Geboren |
08 mei 1929 |
Utrecht  |
| Geslacht |
Mannelijk |
| Beroep |
Marechaussee |
| Verblijfplaats |
- Woonde hiervoor in de Kruizemuntstraat 105 te Apeldoorn. Woonde 1997 Groenoordlaan 3a in Apeldoorn daarna Ravelijn 310 te Apeldoorn,
|
| Overleden |
16 okt 2020 |
Arnhem [1] |
| Aantekeningen |
- Jan heeft een biografie geschreven tot april 2006, een boekwerkje van een 80 pagina's.
In de Apeldoornse Stadsblad van woensdag 2 juni 1993 komt het volgende verhaal betreffende de week van het Rode Kruis. Onder de kop: RODE KRUIS AFDELING APELDOORN ONDENKBAAR ZONDER JAN PATER, met als sub kop: Helpt U Jan Helpen?
Voor het 32-ste jaar organiseert hij in Apeldoorn de collecte voor het Rode Kruis. Hij wordt daarbij bijgestaan door 65 wijkhoofden. Teneinde de jaarlijkse collecte goed te laten verlopen heeft hij alle voordeuren van Apeldoorn in kaart gebracht zodat hij ongeveer kan bepalen hoeveel collectanten hij nodig heeft. De reden dat Jan zich zo inzet voor het Rode Kruis verwoord hij als volgt. De Oorlog is eigenlijk de aanleiding geweest, dat Jan Pater zich met hart en ziel aan het Rode Kruis heeft gebonden. Als jongen van 15 was hij begin 1945 lopend met zijn fiets, fietsbanden had hij niet meer, op een voedseltocht naar Hummelo en Keppel om zijn moeder en 9 kinderen, zijn vader was door de Duitsers opgepakt, thuis in Utrecht aan eten te helpen. "Ik had die tocht al meer gemaakt. In 14 dagen liep ik met mijn fiets heen en weer. Ik was zo bang, dat ze mijn fiets zouden stelen, dat ik 's nachts sliep met mijn fiets met een ketting aan mijn been vastgebonden".
Bij Doesburg liep zijn tocht echter vast toen hij de IJssel niet over kon komen, omdat de Duitsers de brug hadden geblokkeerd. Jan vond onderdak bij een boer, die hem de volgende dag aan de Duitsers uitleverde toen deze een paard en wagen met een knecht kwamen vorderen. De boer, die geen knecht had, was bang zelf meegenomen te worden en wees Jan als zijn knecht aan. Er was geen ontkomen aan voor Jan; hij moest met de Duitsers mee naar het Ruhrgebied, waar hij veel ellende heeft gezien. "We moesten daar werken op een munitiekonvooi. Ik ben gevlucht tijdens een bombardement op het konvooi. Als door een Gods wonder ben ik ontkomen en naar Hummelo en Keppel teruggelopen. In Hoog Keppel ben ik toen opgevangen door het Nederlandse Rode Kruis, dat daar een opvangcentrum had voor Nederlanders, die uit Duitsland terugkeerden. Ik ben daar ontluist, want ik was maanden niet uit de kleren geweest", herinnert Jan Pater zich nog levendig. Ik heb toen gezegd: "Als ik ooit iets voor het Rode Kruis terug kan doen, dan moeten ze het maar zeggen". Die tijd kwam in 1957 in het Zeeuwse Hulst, waar Jan destijds woonde. Het werd niet "iets" terugdoen, maar heel veel. Zo veel dat de collecte in Apeldoorn niet zonder Jan Pater kan. Maar zoals hij zelf zegt: "Ik kan ook niet zonder collectanten".
De Stentor
dinsdag 28 augustus 2012
Auteur: door Jeroen Pol
Huwelijk met plaats voor Rode Kruis
Jan en Paula Pater vierden afgelopen weekeinde met het hele gezin hun diamanten huwelijk. foto Maarten Sprangh
APELDOORN - Hij liet zich niet tegenhouden door de regels. Als marechaussee was het niet de bedoeling om in de standplaats verkering met een meisje te krijgen.
Jan Pater had echter heel goed door dat Paula uit het Zeeuwse Axel meer dan de moeite waard was. "Ik werd overgeplaatst, maar dat had ik er zeker voor over. Zo konden we samen verder in het leven." Het stel was maandag zestig jaar getrouwd.
Hij koos voor Paula. Het betekende een overplaatsing voor Jan Pater. Hij maakte van de nood een deugd. Vond een leuke baan voor haar in zijn nieuwe standplaats Den Haag. Ze gingen trouwen en in Scheveningen wonen.
Zijn loopbaan binnen de Marechaussee bracht Jan onder meer op de veerboten tussen Hoek van Holland en Harwich. Hij ging naar Apeldoorn voor verschillende opleidingen. En het lag in de planning dat ze naar Zundert zouden gaan, als nieuwe standplaats.
"Maar als je niet katholiek was", herinnert Pater zich, "kreeg je daar geen woonruimte." Er volgden vier en half jaar in Hulst, waarna Apeldoorn de nieuwe standplaats werd. In Orden kregen ze via de Marechaussee onderdak. Pater ging nog aan het werk in Wezep en Nunspeet, maar de woonplaats bleef dezelfde. Van de Germanenlaan werd verhuisd naar de Kruizemuntstraat waar ze 27 jaar woonden. Elf jaar wonen ze nu tegen Welgelegen aan. Het stel heeft drie kinderen, zes kleinkinderen en zeven achterkleinkinderen.
Door het werk van Jan zat Paula vaak alleen thuis. Ze heeft daar altijd goed tegen gekund. Dankzij de gedeelde hobby van het uitzetten van autorally's werd ook veel tijd samen door gebracht. Naast de inspanningen voor de Koninklijke Nederlandsche Automobiel Club was het stel ook erg actief in de caravanwereld. In 1960 kochten ze hun eerste caravan. Ze werden reisbegeleiders bij de Chateau/Home-Car Caravan Klub, waarbij Pater eind 1983 bij de oprichting was betrokken.
Maar de meeste vrije tijd was duidelijk voor het Rode Kruis. Jan Pater werd mede dankzij zijn tomeloze inzet benoemd tot Ridder in de Orde van Oranje Nassau. Maar hij is ook het enige erelid van de afdeling Apeldoorn. In de oorlog stond het Rode Kruis na een moeilijke periode klaar voor Pater.
De belofte zich waar mogelijk in te zetten maakte hij helemaal waar. Hij speelde landelijk met name een grote rol bij de leden- en fondsenwerving en in Apeldoorn bij het opzetten van de jaarlijkse collecte. Ook bij de bouw van het Rode Kruis aan de Schuttersweg speelde Pater een belangrijke rol. "De opening blijft een hoogtepunt."
Aan de 2e Daalse Dijk, bij ons in de buurt, was de Centrale Houthandel van Dirk van Lunteren gevestigd. Toen ik 10 jaar was, mocht ik daar helpen. Zo mocht ik, tussen de middag op de zaak letten. De zaak was open van 07.00 tot 20.00 uur. Ik was daar van 07.00 tot 08.30 uur, ging naar school en kwam vanuit school tussen de middag weer naar de zaak. Mijn boterham werd gebracht. Na schooltijd was ik daar weer tot etenstijd. Ik werd dan geroepen dat ik thuis moest komen eten.
Eind 1940 verhuisden zij naar de Beverstraat. Jan ging toen naar de School met de Bijbel aan de 1e Daalsedijk. Op die plek is nu de Daalsetunnel gekomen. Op school werd in de 5e en 6e klas het Frans vervangen door Duits. In het schooljaar 1942/1943 ging jan naar de Ambachtschool (LTS) voor het vak "timmerman".
Jan was lid van de zang- en toneelvereniging in Hummelo, in zaal Wassink; van de gymnastiekvereniging 'De Sperwer' te Hoog Keppel en bij de voetbalclub 'H & K' (Hummelo & Keppel).
Met iemand uit Dieren, die daar een Judoschool had, gaf hij in de avonduren Judo demonstraties in Brummen, Dieren en Doesburg.
In Enschede is hij voor de militaire dienstplicht gekeurd. hij werd ingedeeld bij de Cavalerie en moest in Amersfoort opkomen.
Intussen solliciteerde hij bij de Kon. Marechaussee. Na een strenge keuring van drie dagen in Apeldoorn en na een antecedenten onderzoek van familie, werd hij aangenomen.
Op 11 juli 1949 kwam hij in opleiding bij het Depot (Opleidingscentrum) van de Koninklijke Marechaussee in Apeldoorn.
Beδdigd op 8 februari 1952 door de kantonrechter in Terneuzen tot 'Algemeen opsporingsambtenaar'.
Beëdigd op 19 juli 1955 door de rechtbank in Breda tot 'Hulpofficier van Justitie'.
In Hulst werd hij in 1956 secretaris van het Rode Kruis. In 1958 secretaris/penningmeester.
Heeft in drie weken 80% van de huishoudens lid gemaakt.
In Hulst organiseerde hij de eerste Nederlandse Rode Kruis tentoonstelling.
Op 29 april 1998 ontving hij in het stadhuis van Apeldoorn, uit handen van burgemeester Bruins Slot, de koninklijke onderscheiding: Ridder der 6e graad, Lid in de Orde van Oranje Nassau.
|
| Persoon-ID |
I1536 |
Pater Amerongen |
| Laatst gewijzigd op |
13 dec 2022 |
| Vader |
Jan Jacob Pater, geb. 22 nov 1901, Houten , ovl. 08 aug 1995, Utrecht (Leeftijd 93 ) |
| Moeder |
Anna Maria Marbus, geb. 23 mrt 1904, Haarlem , ovl. 15 aug 1978, Utrecht (Leeftijd 74 ) |
| Getrouwd |
27 apr 1923 |
Houten |
- In de naaste omgeving van 'Jeanette-oord' woonde en werkte Jan in de Landbouw en kwam met paard en wagen regelmatig langs dat weeshuis. Volgens anna een knape vriendelijke man.
|
| Gezins-ID |
F159 |
Gezinsblad | |
| Gezin |
Paulina Louisa van Loenen, geb. 26 mrt 1933, Axel , ovl. 05 mei 2020, Apeldoorn (Leeftijd 87 ) |
| Getrouwd |
27 aug 1952 |
Den Haag |
| Type: Civil |
| Aantekeningen |
- Het hele gezin werd lid van de Gerformeerde Gemeente.
De Stentor
dinsdag 28 augustus 2012
Auteur: door Jeroen Pol
Huwelijk met plaats voor Rode Kruis
Jan en Paula Pater vierden afgelopen weekeinde met het hele gezin hun diamanten huwelijk. foto Maarten Sprangh
APELDOORN - Hij liet zich niet tegenhouden door de regels. Als marechaussee was het niet de bedoeling om in de standplaats verkering met een meisje te krijgen.
Jan Pater had echter heel goed door dat Paula uit het Zeeuwse Axel meer dan de moeite waard was. "Ik werd overgeplaatst, maar dat had ik er zeker voor over. Zo konden we samen verder in het leven." Het stel was maandag zestig jaar getrouwd.
Hij koos voor Paula. Het betekende een overplaatsing voor Jan Pater. Hij maakte van de nood een deugd. Vond een leuke baan voor haar in zijn nieuwe standplaats Den Haag. Ze gingen trouwen en in Scheveningen wonen.
Zijn loopbaan binnen de Marechaussee bracht Jan onder meer op de veerboten tussen Hoek van Holland en Harwich. Hij ging naar Apeldoorn voor verschillende opleidingen. En het lag in de planning dat ze naar Zundert zouden gaan, als nieuwe standplaats.
"Maar als je niet katholiek was", herinnert Pater zich, "kreeg je daar geen woonruimte." Er volgden vier en half jaar in Hulst, waarna Apeldoorn de nieuwe standplaats werd. In Orden kregen ze via de Marechaussee onderdak. Pater ging nog aan het werk in Wezep en Nunspeet, maar de woonplaats bleef dezelfde. Van de Germanenlaan werd verhuisd naar de Kruizemuntstraat waar ze 27 jaar woonden. Elf jaar wonen ze nu tegen Welgelegen aan. Het stel heeft drie kinderen, zes kleinkinderen en zeven achterkleinkinderen.
Door het werk van Jan zat Paula vaak alleen thuis. Ze heeft daar altijd goed tegen gekund. Dankzij de gedeelde hobby van het uitzetten van autorally's werd ook veel tijd samen door gebracht. Naast de inspanningen voor de Koninklijke Nederlandsche Automobiel Club was het stel ook erg actief in de caravanwereld. In 1960 kochten ze hun eerste caravan. Ze werden reisbegeleiders bij de Chateau/Home-Car Caravan Klub, waarbij Pater eind 1983 bij de oprichting was betrokken.
Maar de meeste vrije tijd was duidelijk voor het Rode Kruis. Jan Pater werd mede dankzij zijn tomeloze inzet benoemd tot Ridder in de Orde van Oranje Nassau. Maar hij is ook het enige erelid van de afdeling Apeldoorn. In de oorlog stond het Rode Kruis na een moeilijke periode klaar voor Pater.
De belofte zich waar mogelijk in te zetten maakte hij helemaal waar. Hij speelde landelijk met name een grote rol bij de leden- en fondsenwerving en in Apeldoorn bij het opzetten van de jaarlijkse collecte. Ook bij de bouw van het Rode Kruis aan de Schuttersweg speelde Pater een belangrijke rol. "De opening blijft een hoogtepunt."
|
| Kinderen |
|
| Laatst gewijzigd op |
23 jul 2013 |
| Gezins-ID |
F692 |
Gezinsblad | |
-
| |
