Aan het eind van de Tweede Wereldoorlog werd de Wieringermeerpolder door de Duitsers onder water gezet om geallieerde luchthandelingen te verhinderen. Op 17 april 1945 bliezen zij de dijk op twee plaatsen op, waarna de polder binnen twee etmalen onder water liep. Alle gewassen en vrijwel alle bebouwing ging verloren. Na de oorlog werden de gaten gedicht en op 11 december 1945 viel de polder weer droog. Lieuwe en Catharina konden daardoor niet in Slootdorp blijven. Ze vonden onderdak bij een broer van Lieuwe in Hippolytushoef. In 1949 konden ze weer terug naar Slootdorp.
