| |
Treffers 6,553 tm 6,578 van 14,223
| # |
Aantekeningen |
Verbonden met |
| 6553 |
Tenminste nog één levende persoon is verbonden aan deze aantekening - detailgegevens worden niet weergegeven. | van den Berg, Jacobus (I11872)
|
| 6554 |
Tenminste nog één levende persoon is verbonden aan deze aantekening - detailgegevens worden niet weergegeven. | Pater, Teunisje (I539)
|
| 6555 |
Tenminste nog één levende persoon is verbonden aan deze aantekening - detailgegevens worden niet weergegeven. | Pater, Albert Marinus (I538)
|
| 6556 |
Tenminste nog één levende persoon is verbonden aan deze aantekening - detailgegevens worden niet weergegeven. | Pater, Neeltje (I537)
|
| 6557 |
Tenminste nog één levende persoon is verbonden aan deze aantekening - detailgegevens worden niet weergegeven. | Pater, Jacoba (I2033)
|
| 6558 |
Kootwijkerbroek. | Pater, Evertje (I735)
|
| 6559 |
Kopie aamakondiging aanwezig. | Gezin (F282)
|
| 6560 |
kopie acte in archief | DE PATER, Dirkje (I52)
|
| 6561 |
kopie akte in bezit | Gezin (F239)
|
| 6562 |
kopie in archief | DE PATER, Teunis (I891)
|
| 6563 |
kopie in digitaal archief | DE PATER, Johanna (Jannetje) (I250)
|
| 6564 |
Tenminste nog één levende persoon is verbonden aan deze aantekening - detailgegevens worden niet weergegeven. | Gezin (F491)
|
| 6565 |
Kornelis. | Bossen, Cornelis (I719)
|
| 6566 |
Kors komt door zijn werk regelmatig in het nieuws zowel in de kranten als op TV. Op 2 maart 2005 vermeldde de Veenendaalse krant dat er 'Dode reeën door drukte in bos', waarin Kors meent dat veel mensen van de bospaden afgaan.
Onnodig dierenleed frustreert
Door: Paul Nolens | donderdag 15 januari 2009 15:00
LEERSUM/MAARSBERGEN - Het jaar is voor Kors Pater begonnen zoals het vorige jaar eindigde. En dat is in het geval van de valwildcoördinator niet positief. Sinds de oprichting van stichting Valwild in 2006 is de boswachter van landgoed Maarsbergen coördinator. Pater: "Al het aangereden wild komt bij mij terecht. Bijna altijd gaat het om reeën. In 2008 zijn er in de provincie 329 reeën aangereden. Daarvan is ongeveer 60% verongelukt op de Heuvelrug."
In 2008 is het aantal aangereden reeën met 105 gestegen ten opzichte van 2007, die extreme stijging kan Pater niet verklaren. Het probleem op zich is volgens de bezorgde boswachter wel te verklaren. "De recreatiedruk in dit gebied neemt enorm toe, de reeën hebben steeds minder leefruimte en zoeken vanuit hun instinct naar een plek om rustig te kunnen leven. Daarbij moeten ze de weg vaak oversteken." Bewustwording bij recreanten is volgens Pater van groot belang. "Mensen moeten gaan beseffen dat ze in het bos op bezoek zijn in het leefgebied van dieren. Er wordt in mijn ogen te veel aan de recreanten gedacht in het natuurgebied en niet aan de reeën." Het woord recreëren stuit Pater eigenlijk al tegen de borst. "Het zou geen recreëren moeten heten maar 'genieten van de natuur'. Als je wil recreëren dan ga je maar naar het Veluwemeer, in het bos moet je met respect voor de omgeving genieten."
De frustratie klinkt duidelijk door in het verhaal van Pater. "Natuurlijk is het frustrerend. Buiten het feit dat ik meer dan honderd keer per jaar mijn bed uit wordt gebeld vanwege een aanrijding is er gewoon sprake van onnodig dierenleed. Als een ree aangereden is, maar niet dood, dan moet ik hem afmaken. Er is niets erger dan een ziek dier afmaken."
Het Leersumse veld is volgens Pater een van de plekken waar de verhouding tussen de recreatie en de bewoners van het bos volledig scheef is gegroeid. De ijspret van de afgelopen tijd was daar ook debet aan volgens de boswachter. "Het is logisch dat mensen willen genieten van het ijs, maar door de drukte op en rond de plas werd wel 25% van het woongebied van de reeën verstoord. Ik kan het mensen niet kwalijk nemen, want ze beseffen het natuurlijk niet. Het gebied zou ook veel beter beheerd moeten worden. Mensen moeten zich aan de toegangsregels houden en de beheerders zouden moeten toezien op het naleven van die regels."
Voor het nieuwe jaar is Pater niet veel positiever gestemd. "Ik hoop natuurlijk dat het beter wordt dan vorig jaar, maar het is nu halverwege januari en de teller staat alweer op twaalf, dat stemt me niet positief. We moeten iets aan de overpopulatie doen, de draagkracht is simpelweg niet toereikend voor het aantal reeën. Maar het begint allemaal met bewustwording van het probleem." | Pater, Kors (I1849)
|
| 6567 |
Kors kwam omstreeks 1899 naar Renswoude waar hij tot 1928 jachtopziener op het landgoed van Baron Taets van Amerongen werd. Uit een krantenknipsel uit 1925 blijkt dat hij dit beroep niet zonder gevaar voor eigen leven heeft uitgeoefend. In dit krantenknipsel staat n.l. het volgende te lezen:
RENSWOUDE
Jachtovertreding gevolgd tot poging tot doodslag.
In de nacht van Maandag op Dinsdag j.l. werden door den rijksveldwachter J.K. van Donselaar en den jacht opzichter K. Pater te Renswoude in het veld een tweetal bekende jachtovetreders, genaamd G.V. en M.D. v H., beiden uit Veenendaal, aangetroffen terwijl zij met lichtbak en geweer bezig waren om wild en schadelijk gedierte te schieten. Stroopers en politie gingen na een wilde jacht door de waterlossing nabij de "Roode Haan". Toen de jachtopziener K.P. zich midden in de beek bevond, loste G.V. een schot op hem, gelukkig zonder hem te treffen. De hagel kwam in de onmiddelijke nabijheid van hem in het water terecht. De uitstekend afgerichte politiehond van den jachtopziener kwam toen in actie. Op een schitterende wijze stelde hij den persoon die zijn baas het leven had willen benemen. Was de jachtopziener zonder hond geweest, de misdadiger was vermoedelijk ontvlucht. Nu echter werd hij door de gemelde politiemannen gearresteerd en is hij reeds in het Huis van Bewaring in Utrecht ingesloten. De tweede persoon werd ook achtervolgd en verbaliseerd. In beslag werd genomen een jachtgeweer, een carbid lantaarn, vijf geschoten konijnen en een haas. Hulde aan de kranige politiemannen, die in een groot gevaar hebben verkeerd. We wisten niet dat er in deze omgeving individuën rondliepen, die er niet tegen opzagen een mensch als een hond neer te schieten. We vertrouwen erop dat de strafrechter hem een voorbeeldige straf zal toedienen.
Het landgoed behoorde bij de familie Lagerweij. Dat werd verkocht aan de familie Verloop. In 1929 trad Kors in dienst van de heer J.W. Verloop, die pas eigenaar van het Leersumse Veld werd. Toen hij in 1941 zijn bezit weer verkocht aan Staatsbosbeheer, trad Kors bij deze instelling in dienst.
Het boekje Luizen in de Pels door Loek Caspers (ISBN 90-73854-05-9) beschrijft o.a. een stuk over Het Leersumse Veld, het gebied waar deze familie Pater woonde.
De familie was zeer betrokken bij het verzetswerk, hadden regelmatig onderduikers in huis en werden door de verzetsmensen "opa" en "oma" genoemd. In deze tijd woonde hij en zijn vrouw met zes kinderen, in een huis op de grens van Leersum, Woudenberg en Maarsbergen in het Leersumse Veld. Het Leersumse Veld was "Sperrgebiet" en er mochten eigenlijk geen Nederlanders komen. Kors wist echter hoe hij de Duitser aan moest pakken. Hij was allerminst verdacht en kon daarom in het Leersumse Veld veel regelen. Dat Kors ook in de oorlog voor niemand op zij ging bewijst het volgende. Op een zekere dag kwamen de Duitser een huiszoeking doen, want ze vermoedden dat er in een stenen schuur aan de overkant van de plassen, auto's verborgen waren. De schuur was eigendom van Staatsbosbeheer. De leden van het gezin, inclusief een bezoeker (die tevens lid was van de plaatselijke verzetsgroep), werden buiten met de handen omhoog tegen de muur gezet, terwijl Klara met de Duitsers naar binnen moest voor een huiszoeking. Net toen de spertijd inging, kwam Kors thuis met konijnen die stropers gestrikt hadden. Toen de Duitsers tegen hem begonnen te schreeuwen zei hij: "Kalm aan maar, ik moet eerst die beesten kwijt", en legde rustig de konijnen neer. Toen hem gesommeerd werd de sleutel van de schuur af te geven, zei hij deze niet te hebben. Het antwoord van de Duitsers was: "Je moet zeggen waar de sleutel is, anders gaat de boel de lucht in."Kors bleef doodkalm en antwoordde: "Dan gaat de hele boel de lucht maar in; ik heb die sleutel niet." Dit herhaalde zich nog twee keer en toen waren de Duitsers ervan overtuigd, dat niemand om een sleutel, vrouw, kinderen, het huis en zichzelf zou laten opblazen. De sleutel zat echter de hele tijd in Kors zijn zak. Wel werd hun bezoeker meegenomen, maar deze werd na tien dagen weer vrijgelaten.
In het Leersumse Veld werden ook schuilplaatsen gemaakt. De Leersumse verzetsgroep bouwde een onderkomen met behulp van hout dat Kors met paard en wagen naar de uitgekozen weg sleepten. Hij was bestemd als bergplaats voor de verzetsgroep en er kon in geval van nood in geslapen worden. De inrichting werd ontvreemd uit een Duitse observatiepost aan de Verloopweg in Leersum. Het onderkomen werd ook wel eens gebruikt voor "probleemgevallen", zoals voor een drietal Armeniërs die gedesserteerd waren uit het Duitse leger.
Op zondag 3 december 1944 vond een zestienjarige jongen uit Leersum de dood toen hij met zijn windbuks het Veld in ging. Vermoedelijk zagen enige Duitsers hem aan voor een gezochte piloot, die kort daarvoor uit zijn neergeschoten vliegtuig gesprongen was. Kors vond, samen met zijn door de politie getrainde hond, de jongen op 7 december in een kuil vlak bij de schuilplaats van de Armeniërs, zij werden door Kors zoon Marinus gewaarschuwd dat ze ondergronds moesten blijven. Dit stond de heren echter niet aan en zij werden overgebracht naar een ander onderduikadres.
Uit een krant, 30 April 1975:
Kors Pater vijftig jaar jachtopziener
LEERSUM. Het was dezer dagen vijftig jaar geleden dat de heer Kors Pater, thans jachtopziener-vogelwachter en excursieleider op het Leersumseveld, voor het eerst zijn groene jachtopzienerspak aantrok. Dat was in Renswoude, waar hij het landgoed van Baron Taets van Amerongen van Renswoude aan zijn zorgen werd toevertrouwd.
In 1928 ging de heer Pater over in dienst van de heer J.W. Verloop, eigenaar van het Leersumse Veld. Toen deze op 1 mei 1941 zijn bezit verkocht aan Staatsbosbeheer trad de heer Pater bij die instelling in dienst.
DE onderscheiding met de ere-medaille in brons, verbonden aan de Orde van Oranje_Nassau, welke de heer Pater ter gelegeheid van de verjaardag van H.M. de Koningin ten deel viel, hield met zijn vijftigjarig jubileum verband. Het ereteken werd hem zaterdagmiddag door burgemeester W.Martens op de borst gespeld, waarna hij werd toegesproken door de inspecteur bij Staatsbosbeheer, ir. H.W. Schenkenberg van Mierop en door de directeur van deze dienst de. J.A. van Steijn.
De heer Pater, die momenteel 73 jaar oud is, geniet nog een uitstekende gezondheid en verricht nog dagelijks zijn werkzaamheden.
Bospad binnenkort vernoemd naar verzetsstrijder Kors Pater.
Leersum - Ter gelegenheid van het feit, dat 50 jaar geleden een einde is gekomen aan de Tweede Wereldoorlog zullen er op 4, 5 en 12 mei allerlei activiteiten plaats vinden. Eén ervan is de vernoeming van het bospad, dat van de M.C. Verloopweg loopt naar de Heulweg, naar de verzetsstrijder Kors Pater. Deze boswachter op het Leersumse Veld heeft daar vele onderduikers gedurende de Duitse bezetting verborgen gehouden voor de vijand. Zonder discussie kon de Algemeen Bestuurlijke Aangelegenheden (ABA) met het collegevoorstel in haar vergadering van dinsdagavond accoord gaan.
Op 5 mei 1995 werd door zijn kleinzoon Kors Pater, ook boswachter, het Kors Paterpad te Leersum onthuld.
Op woensdag 23 maart 2005 hebben kinderen van de groepen 6 van de Leersumse basisscholen nieuwe eikenbomen geplant bij dit Kors Paterpad. | Pater, Kors (I508)
|
| 6568 |
Kors vertrekt op 14-11-1889 van Ede naar Zeist. Hij staat bij huwelijk ingeschreven aan de Provincialeweg 6 te Bunnik en op 25 jul 1941. | Pater, Kors (I379)
|
| 6569 |
Kors was een echte pijproker. | Pater, Kors (I664)
|
| 6570 |
Kors was pachter van boerderij Pothoven. Een akte van 20 mrt. 1834 vertelt het volgende:
"Kors Pater en Wouter Koestapel, respectievelijk landbouwer en zonder beroep, verklaren dat "Pothoven", thans toebehorende aan Coenraad Jan, Baron van Zuylen van Nyevelt, van pinksteren 1800 tot pinksteren 1828, verpacht is geweest aan de vader van Kors Pater, wijlen Wulfs Pater, voor een jaarlijkse pachtsom van Æ’ 230,- en dat Kors Pater het erf "Pothoven" pacht voor dezelfde prijs." Wouter is mogelijk een broer van Kors zijn schoonmoeder.
Op 8 oktober 1827 deed Klaas (Wulven) Pater, oud 24 jaar en van beroep landbouwer, aangifte van het overlijden van zijn vader WULF KORSEN PATER oud zijnde 70 jaren en geboren te Scherpenzeel. Naam van de echtgenote is Hanna Gerritsen, overleden. Wulf Korsen was dus bij zijn overlijden weduwnaar.
Klaas (Wulven) Pater moet dus geboren zijn in 1802 of 1803. Onderzoek in diverse geboorte en doopregisters levert ons alleen een KORS PATER, geboren 30 dec. 1802 onder Barneveld op. Zou deze Kors in de omgang Klaas genoemd worden? Of is er in 1803 alsnog een Klaas geboren? Hiermee moet toch wel rekening gehouden worden.
Op 15 mei 1825 overlijdt in Scherpenzeel een ongehuwde landbouwer, genaamd KLAAS (KORSEN) PATER. Hij blijkt een testament gemaakt te hebben op 30 augustus 1820. In het Rijks Archief te Utrecht (R.A.U.) vinden we in het archief van de Memorie van Concessies Kantoor Amerongen, gemeente Scherpenzeel, jaar 1825 inv.nr. 69:
Memorie van aangifte voor het regt van Successie der Nalatenschap van Klaas Pater. Deze memorie levert ons een schat aan gegevens op.
Aangezien Klaas ongehuwd is, wordt de erfenis verdeeld onder de familie. Zodoende worden dus alle broers, zusters, neven en nichten met naam en toenaam genoemd. Wat blijkt nu, dat de zeven kinderen van WULFER KORSEN PATER, broer an Klaas, per legaat elk honderd gulden uit het nalatenschap verkrijgen. Bij name worden hier genoemd:
1. Evertje Wulfersen Pater
2. Frans Wulfersen Pater
3. Gerritje Wulfersen Pater
4. Kors Wulfersen Pater
5. Jan Wulfersen Pater
6. Gerrid Wulfersen Pater
7. Maria Wulfersen Pater
Aangezien Klaas (Wulven) Pater op 8 oktober 1827 nog in leven is, kan alleen hij de persoon zijn die als KORS WULVEN in 1802 in Barneveld geboren is. En zo vinden we in een testament van een ongehuwde oom de oplossing. | Pater, Kors (I161)
|
| 6571 |
Tenminste nog één levende persoon is verbonden aan deze aantekening - detailgegevens worden niet weergegeven. | Gezin (F781)
|
| 6572 |
Kort na de oorlog hebben ze elkaar leren kennen. | Gezin (F160)
|
| 6573 |
Kort na het overlijden van haar dochter Martha. | van de Munt, Lutje (I3946)
|
| 6574 |
Tenminste nog één levende persoon is verbonden aan deze aantekening - detailgegevens worden niet weergegeven. | Gezin (F184)
|
| 6575 |
Korte Akkers was een buurtschap en een streekje in de gemeente Veendam. Het streekje ligt ten oosten van Veendam net over het A.G.Wildervackkanaal. Het loopt door tot de gemeentegrena met Midden-Groningen en gaat dan over in Boven Veensloot. (Wikipedia) | Schiphuis, Evert (I11419)
|
| 6576 |
Kortelandstraat 31 Alkmaar. | Pater, Elbertus Antonius (I3373)
|
| 6577 |
Kortstondige doch enstige ongesteldheid. (Leukemie) | Radstok, Joop (I9545)
|
| 6578 |
Tenminste nog één levende persoon is verbonden aan deze aantekening - detailgegevens worden niet weergegeven. | Gezin (F701)
|
| |
